Posts

Showing posts from March, 2020

हत्या वा आत्महत्या !

Image
० नवीन प्यासी ००० 'मलाई बाँच्न देऊ प्लिज ।' लास थियो । लास बोल्यो । ऊ चकित पर्न बाहेक अर्थोक के गर्न सक्छ ! पैयुँ फुलिरहेको छ । जताततै पैँयु मात्र छन् । जापानिज नाम सापटी लिँदा चेरी ब्लुजम भनौं । तर, पैयुँ र चेरी ब्लुजमबीचको जैवीक निकटताबारे अनभीज्ञ छ ऊ । जान्न आवश्यक पनि छैन । कसैले उसलाई जान्नु भनेको पनि छैन । बरू पैयुँले भनिरहेछ, 'तेरो आँखाको क्षेत्रफल कति हो ए युवक !' यति धेरै पैयुँ फुलेको ठाउँमा ऊ पहिलोपटक आइपुगेको छ । कति हेर्न सक्छ, उतिसम्म पैयुँहरू छन् । धेरै पर आँखाले भ्याएसम्म । वसन्त मस्त वैंशमा छ भनिरहेछन् पैयुँहरू । यो वेला रोमान्टिक हुनुपर्ने हो । उसको साथमा प्रेमिका हुनुपर्ने । प्रेमिकाले पैयुँहरूलाई नेपथ्यमा राखेर सेल्फी लिइरहेको हुनुपर्ने । पैयुँका पातहरू प्रेमिका हिँड्दा छप छप बजिरहेको हुनुपर्ने । भँगेराहरू पैयुँका फूल र हाँगाहरूमा चिरबिर चिरबिर गरिरहेका छन् । तर, प्रेमिका १५ मिटर परबाट घिस्रिएर आएकी छिन् । उनको घिस्राइले पातहरू सोहरिर बाटो बनेको छ । प्रेमिकाको घाँटीमा टाइ छ, त्यो पनि बलियो गरि कसिएको । लुगाको नाममा त्यही टाइ हो । बाँ...

सफर

Image
० नवीन प्यासी ००० जसै जहाज मभित्र गएर ल्याण्ड भयो, ओहो ! कति सुन्दर र भयानक संसार । जहाजको झ्यालबाट हेर्दैमा मोहित भएँ । जहाजको स्टार्ट अफ गरेँ । जहाजबाट बाहिर निस्किएँ । एयरपोर्ट शान्त छ । न सेक्युरिटी गार्ड, न चेकिङ, न केही वा कोही । पूरै लक डाउन छ संसार । एयरपोर्टबाट बाहिर निस्किएँ । छेवैमा ठूलो वस्ती रहेछ । वस्तीको गेटमा पुगेँ । भित्र प्रवेश गर्न लाग्दा एउटा मानिस मेरो अघि उभियो । कोहो यो मान्छे ? मनमनै प्रश्न गरेँ । तर, उसलाई केही भनिनँ । हेरिरहेँ । ऊ आफैं बोल्यो, 'स्वागत छ मेरो वस्तीमा । म यहाँको मेयर हुँ । मेरो नाम दु:ख हो ।' दु:खले परिचय दिएपछि उसँगै वस्तीभित्र छिरेँ ।अलि पर पुगेपछि तीनजना मानिसले नमस्कार गरे । दु:खले भन्यो, 'ऊ भोक, ऊ अभाव, ऊ चाहिँ शोक । यिनीहरूले सदा सर्वदा तिम्रै साथमा रहने कसम खाएका छन् । आज चाहिँ तिमी यता आउँदैछौ भन्ने थाहा पाएर तिम्रो स्वागतका लागि अगाडि नै आइपुगेका हुन् ।' 'अनि मैले त यिनीहरूलाई कहिल्यै मेरो साथमा देखिनँ त ।' मैले भनिपठाएँ । 'अँ, तिमीले देख्नेगरी यिनीहरू कहिल्यै प्रकट हुँदैनन् । यिनीहरू स्वरूप...